Od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2020 r. „ulgą dla młodych” objęte były otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia:

• przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT;
• przychody z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy PIT,

do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł.

W 2019 r. płatnik nie naliczał podatku na mocy „ulgi dla młodych” pod warunkiem otrzymania od podatnika oświadczenia potwierdzającego uprawnienie do tej preferencji. Od początku 2020 r., płatnik w przypadku osób w wieku do 26 lat nie pobiera należności podatkowej od przychodów wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PIT, których wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 85.528 zł, bez żadnego wniosku ze strony zatrudnionego.

Przypomnijmy, że w 2021 r. „ulgą dla młodych” objęte były otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia przychody:

• ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy,
• z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy PIT,
• z tytułu odbywania praktyki absolwenckiej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich,
• z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe

do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł.

W kontekście omawianego przywileju fiskalnego, warto dodać, że:

• decydujący jest wiek podatnika na moment uzyskania przychodu, a nie wiek na moment zawarcia umowy, czy wykonywania pracy (wiek ustalany powinien być z uwzględnieniem pełnej daty urodzenia, a nie wyłącznie miesiąca lub roku urodzenia);
• przesądzająca dla możliwości zastosowania „ulgi dla młodych” jest data faktycznego postawienia do dyspozycji podatnika przychodu, a nie okres za jaki jest on należny;
• limit 85.528 zł obowiązuje niezależnie od liczby zawartych umów lub liczby podmiotów (płatników) stawiających do dyspozycji podatnika przychody z pracy lub z umów zlecenia;
• przy obliczaniu ww. limitu nie należy brać pod uwagę przychodów z pracy oraz z umów zlecenia podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, przychodów zwolnionych z podatku dochodowego oraz przychodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych;
• nadwyżka przychodów ponad ustanowiony przez ustawodawcę limit podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej; do nadwyżki mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów określone dla przychodów z pracy oraz umowy zlecenia, a wysokość tych kosztów nie może przekroczyć kwoty przychodów z danego źródła, które podlegają opodatkowaniu (suma łącznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9a ustawy PIT – w wysokości 50% – oraz należności z umowy o pracę zwolnionych od podatku w ramach „zerowego PIT” nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej);
• od 1 sierpnia 2019 r. obowiązuje reguła, w myśl której w przypadku gdy składka na ubezpieczenie zdrowotne obliczona od przychodu objętego „ulgą dla młodych” jest wyższa od zaliczki na podatek dochodowy, którą płatnik obliczyłby, gdyby przychód ubezpieczonego nie był wyłączony z opodatkowania, składkę za poszczególne miesiące obniża się do wysokości tej zaliczki – w konsekwencji, gdyby hipotetyczna zaliczka na podatek była niższa niż składka zdrowotna (9%), wówczas należałoby składkę tę obniżyć do kwoty hipotetycznej zaliczki, z tym zastrzeżeniem, że od 2022 r. obniżenia dokonuje się do zaliczki PIT obliczonej na zasadach z 31 grudnia 2021 r.

Powrót do spisu treści