Podmioty zatrudniające często opłacają zatrudnianym osobom pakiety medyczne, karnety na zajęcia sportowe czy składki na grupowe ubezpieczenie na życie. Tego typu bonusy – jak wskazano w rozdziale wyżej – nie podlegają oskładkowaniu w części w jakiej przysługują za okresy pobierania zasiłku macierzyńskiego czy korzystania z urlopu wychowawczego. Dodatkowo, mogą one być zwolnione z ozusowania także na podstawie:
- § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia składkowego, zgodnie z którym z podstawy wymiaru składek ZUS wyłączono składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku – a zatem zwolniona z oskładkowania jest wartość świadczenia przypadającego na okres pobierania przez pracownika świadczeń, o których mowa powyżej, o ile świadczenie przysługuje również za okresy otrzymywania tych świadczeń na mocy przepisów wewnątrzzakładowych. Jak czytamy w interpretacji ZUS z 17 lipca 2015 r., znak: WPI/200000/43/686/2015: „(…) przychody pracownika ze stosunku pracy, które uzyskuje on w okresie pobierania wynagrodzenia za czas choroby, zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego są wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jedynie wówczas, gdy z przepisów wewnętrznych regulujących kwestie wynagradzania pracowników wynika jednoznacznie prawo pracownika do tych świadczeń za ten okres.
W sytuacji natomiast, gdy brak jest regulacji tego typu u danego pracodawcy przychody, które pracownicy uzyskują w okresie pobierania wynagrodzenia za czas choroby, zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego stanowić będą podstawę wymiaru składek (…)”.
Omawianym zwolnieniem obejmowana może być tylko ta część danego elementu pensji, która jest należna za okresy pobierania świadczeń chorobowych;
- § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia składkowego, stanowiącego, że wolne od należności zusowskich są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Jeżeli więc prawo do danego świadczenia zostało zagwarantowane w ww. aktach wewnątrzzakładowych i zatrudnieni ponoszą z jego tytułu częściową odpłatność (choćby symboliczną), to wartość tego świadczenia nie jest ozusowana.
Świadczenia przyznawane z okazji Świąt
Wartość przyznanych pracownikom i zleceniobiorcom (podlegającym z tytułu umowy zlecenia ubezpieczeniom zusowskim) świadczeń z okazji Świąt, sfinansowanych ze środków obrotowych pracodawcy, należy – co do zasady – wliczać do podstawy wymiaru składek ZUS. Dotyczy to zarówno świadczeń pieniężnych (np. premii świątecznych) jak i świadczeń niepieniężnych (np. paczek, prezentów rzeczowych itp.).
Co istotne, dla celów składkowych wartość pieniężną świadczeń w naturze ustala się zgodnie z § 3 rozporządzenia składkowego, tj. w wysokości ekwiwalentu pieniężnego określonego w przepisach o wynagradzaniu, a w razie ich braku, gdy:
- przedmiotem świadczeń są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej pracodawcy – według cen stosowanych wobec innych odbiorców niż pracownicy,
- przedmiotem świadczeń są rzeczy lub usługi zakupione przez pracodawcę – według cen ich zakupu.
W drodze wyjątku, podstawy wymiaru składek zusowskich nie stanowią m.in. korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Tak przewiduje § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia składkowego.
A zatem, aby określona korzyść materialna mogła podlegać zwolnieniu z oskładkowania, musi:
- wynikać z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,
- przybierać formę niepieniężną,
- być współfinansowana przez zatrudnionych.
Wszystkie wymienione warunki muszą zostać spełnione łącznie.
Miejmy na uwadze, że zdaniem ZUS talony lub bony nie mogą być uznane za artykuły, przedmioty lub usługi. Jeżeli więc pracodawca zdecydowałby się na przekazywanie swoim pracownikom lub zleceniobiorcom talony lub bony (zakupione ze środków obrotowych pracodawcy), a pracownicy ponosiliby za nie częściową odpłatność, to do takiego przychodu nie będzie miał zastosowania § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia składkowego.
Wolne od ZUS są także składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku ( § 2 ust. 24 rozporządzenia składkowego). Przyjmuje się, iż przytoczony przepis stosować wolno także do świadczeń niepieniężnych, które przysługują w związku z zatrudnieniem.
Zwolnienie z ozusowania można zastosować również w przypadku świadczeń świątecznych finansowanych ze środków zfśs. Warunkiem jest tu to, aby przy ich przyznawaniu uwzględniono kryterium socjalne, a w regulaminie gospodarowania pieniędzmi przeznaczonymi na działalność socjalną przewidziano taki rodzaj ich wydatkowania. Potwierdza to chociażby:
– wyrok SN z 16 września 2009 r. (sygn. akt I UK 121/09, OSNP 2011/9–10/133), wyjaśniający, że świadczenia z zfśs przyznane bez uwzględniania kryterium socjalnego, czyli np. wszystkim po równo, należy wliczać do podstawy składek ZUS i podatku;
– wyrok SA w Szczecinie z 31 maja 2017 r., sygn. akt III AUa 836/16, w którym czytamy: „(…) definicja działalności socjalnej daje pracodawcy możliwość wręczania ze środków funduszu, między innymi, bonusów finansowych z okazji Świąt Bożego Narodzenia czy Wielkanocy z tytułu zwiększonych wydatków w tym okresie. Warunkiem umożliwiającym ich przyznanie jest zapisanie takich form pomocy w regulaminie funduszu oraz określenie trybu ich przyznawania (czy przyznanie następuje np. na wniosek osoby uprawnionej, czy też z inicjatywy pracodawcy), a więc w myśl art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o zfśs, który stanowi, że przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu (…). Podkreślić przy tym trzeba, że ustawa nie nakazuje pracodawcy formułowania określonych kryteriów, nie formułuje też procedury dysponowania środkami funduszu pozostawiając te kwestie dobrowolnej decyzji pracodawcy. Stawia jedynie wymóg uzależniania świadczeń z funduszu od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej oraz wymóg określenia zasad i warunków korzystania ze środków funduszu. Ustawa o zfśs wyklucza bowiem tworzenie zasad podziału funduszu w sprzeczności z jej art. 8 ust. 1 – jest to przepis bezwzględnie obowiązujący.”;
– wyrok SA w Łodzi z 17 października 2017 r. (sygn. akt III AUa 1406/16), w którym stwierdzono, iż: „Świadczenia nie odpowiadające kryterium indywidualizacji, wypłacane wszystkim „po równo”, stanowią po prostu premię świąteczną, a więc przychód pracownika ze stosunku pracy, a nie pomoc socjalną. Przychód taki podlega odskładkowaniu”.
Jeżeli świąteczne prezenty i upominki zostały tylko w części sfinansowane z zfśs, a w pozostałej ze środków obrotowych, to z podstawy wymiaru składek ZUS wyłączeniu podlega tylko ta część wartości świadczenia, którą sfinansowano ze środków socjalnych (pod warunkiem zastosowania kryterium socjalnego).
Jeśli pracodawca nietworzący zfśs, świadczenia z okazji Świąt zakupuje z utworzonego funduszu na cele socjalno-bytowe, wówczas ich wartość jest zwolniona z ozusowania, ale tylko do wysokości nieprzekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego na zfśs.
Świadczenia świąteczne a zaliczki na podatek
Przyznawane z okazji Świąt zatrudnionym osobom świadczenia rzeczowe i pieniężne, które są finansowane ze środków obrotowych pracodawcy, podlegają opodatkowaniu. Przepisy z zakresu PIT nie przewidują wyłączenia podatkowego dla tego rodzaju „bonusów”.
Przypomnijmy, że dla celów podatkowych:
- wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania;
- wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się według cen stosowanych wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia, lub według cen zakupu – jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione;
- jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według ww. zasad a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.
Wolne od podatku – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT – są świadczenia dla pracownika finansowane ze środków przeznaczonych na działalność socjalną – do kwoty 1000 zł* w danym roku w (pracodawca musi zliczać tu wszystkie świadczenia z zfśs przyznane pracownikowi w danym roku). Ewentualna nadwyżka ponad ww. limit podlega opodatkowaniu. Trzeba tu mieć na uwadze, iż przywołany przepis odnosi się tylko do pracowników i nie obejmuje bonów, talonów i inne znaków, uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi.
* limit ten ustanowiono na poziomie 2000 zł na okres od 1.01.2020 r. do końca roku następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 czyli do końca 2023 r.
Jak wynika z powyższego, jeśli pracodawca (lub związek zawodowy) finansuje świadczenia świąteczne zarówno z zfśs jak i ze środków obrotowych (czyli mamy dwa żródła finansowania), wówczas ich wartość w całości podlega opodatkowaniu. Wyłączenia z podatku nie wyklucza jednak sytuacja, w której świadczenie współfinansuje pracownik, tzn. część świadczenia opłaca zakład pracy ze środków przeznaczonych na działalność socjalną, a pozostałą część opłaca pracownik.
Warto w tym miejscu wspomnieć, iż w opinii fiskusa ze zwolnienia z opodatkowania do kwoty 1000 zł rocznie na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT korzystają również karty przedpłacone (prezentowe) sfinansowane w całości z zfśs. Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in.:
– w interpretacji indywidualnej z 29 sierpnia 2018 r., sygn. 0112-KDIL3-1.4011.341.2018.1.AG,
– w interpretacji indywidualnej z 18 września 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.418.2019.1.GG, w której czytamy: „Karta przedpłacona to swoisty rodzaj karty płatniczej. Wydawana jest bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, nie jest też przyznawany jej użytkownikowi kredyt. Rolą tych kart jest zapewnienie użytkownikowi karty (np. pracownikom) środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów) lub znaków legitymacyjnych. Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę tę należy co do zasady uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych.
W konsekwencji świadczenie w postaci karty podarunkowej zasilonej środkami pieniężnymi, którą można dokonywać płatności w sklepach honorujących dany rodzaj kart, stanowi świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. art. 21 ust. 1 pkt 67 oraz w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powyższe przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przypadku otrzymania przez pracownika oraz byłego pracownika karty przedpłaconej, zasilonej środkami pochodzącymi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, przychód pracownika z tego tytułu będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 1 000 zł w roku podatkowym, zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w stosunku do byłego pracownika przychód ten będzie zwolniony od podatku do kwoty 3 000 zł [obecnie do kwoty 4 500 zł – przypis red.], na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy”.
Karty podarunkowe / przedpłacone
Zdaniem fiskusa karty przedpłacone (prezentowe) sfinansowane w całości z zfśs korzystają ze zwolnienia z opodatkowania do kwoty 1000 zł rocznie na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT. Tak uznał chociażby Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2018 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.341.2018.1.AG, w której czytamy:
„Karta przedpłacona – a taką jest np. karta podarunkowa (prezentowa) – to swoisty rodzaj karty płatniczej. Wydawana jest bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, nie jest też przyznawany jej użytkownikowi kredyt. Rolą tych kart jest zapewnienie użytkownikowi karty (np. pracownikom) środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów) lub znaków legitymacyjnych. Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę tę należy, co do zasady, uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powyższe przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przypadku otrzymania przez wybranych pracowników kart prezentowych (podarunkowych), zasilanych środkami pieniężnymi, sfinansowanych w całości ze środków pieniężnych pochodzących z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, przychód pracowników z tego tytułu będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 1.000 zł w roku podatkowym, zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
Natomiast karty podarunkowe (zakupione z zfśs), które nie mają charakteru karty płatniczej a bardziej bonu towarowego, w całości powinny być opodatkowane.
PIT i ZUS od świadczeń świątecznych – ujęcie tabelaryczne
| Rodzaj świadczenia świątecznego | Źródło finansowania | ||
| Środki obrotowe | zfśs | Fundusz socjalno-bytowy | |
| Bony towarowe | · opodatkowane
· oskładkowane |
· opodatkowane
· zwolnione z oskładkowania (pod warunkiem uwzględniania kryterium socjalnego) |
· opodatkowane
· zwolnione z oskładkowania do wysokości odpisu podstawowego na zfśs |
| Paczki, upominki rzeczowe | · opodatkowane
· oskładkowane, chyba że zostały spełnione warunki wskazane w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia składkowego, w myśl którego podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług |
· zwolnione z oskładkowania (pod warunkiem uwzględniania kryterium socjalnego)
· zwolnione od podatku, jeżeli w danym roku ich wartość wraz z innymi świadczeniami rzeczowymi i pieniężnymi sfinansowanymi z zfśs (lub funduszy związków zawodowych) uzyskanymi przez pracownika, nie przekroczyła 1000 zł* (ewentualna nadwyżka ponad 1000 zł podlega opodatkowaniu) * limit ten w okresie od 1.01.2020 r. do końca 2023 r. wynosił 2000 zł |
|
| Karty przedpłacone |
|
||
| Zapomoga przyznana ze względu na trudną sytuację materialną |
|
||
| Premie na Święta |
|
nie mogą być finansowane z zfśs | nie mogą być finansowane z funduszu socjalno-bytowego |
Prezenty i upominki dla pracowników i zleceniobiorców traktowane jako darowizna
Prezenty i upominki zakupywane przez pracodawców dla pracowników i zleceniobiorców:
- wręczane nie jako nie element wynagrodzenia a jako forma gratulacji,
- przekazywane z różnych okazji takich jak np.: ślub, narodziny dziecka, jubileusz istnienia pracodawcy czy odejście na emeryturę,
nie stanowią przychodu ze stosunku pracy ani z działalności wykonywanej osobiście. Podmioty zatrudniające nie mają zatem obowiązku pobierania od ich wartości zaliczek podatkowych ani składek zusowskich.
Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 marca 2019 r. (sygn. 0115-KDIT2-2.4011.8.2019.4.MM), w której podkreślono, iż:
- kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, w którym wskazano, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. W wyroku tym stwierdzono: „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.
- darowizna kart podarunkowych, która nie będzie dodatkową, formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn;
- w konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość wręczonych pracownikom kart podarunkowych z okazji obchodów jubileuszu pracodawcy nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Te same wnioski zaprezentowano w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
- z 14 lutego 2024 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.39.2024.2.DJ),
- z 2 marca 2021 r. (sygn. 0115-KDIT2.4011.868.2020.1.MD),
- z 18 kwietnia 2019 r. (sygn. 0115-KDIT2-2.4011.74.2019.1.MU),
- z 30 stycznia 2019 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.598.2018.1.PR), w której czytamy:
„(…) Wnioskodawca przekazuje swoim pracownikom (dalej: Pracownicy) oraz osobom pełniącym obowiązki na podstawie umowy o dzieło, czy też zlecenie (dalej łącznie: Zleceniobiorcy) prezenty z okazji istotnych w ich życiu uroczystości.
Prezenty są formą gratulacji, przekazywane są Pracownikom/Zleceniobiorcom Wnioskodawcy z okazji:
- ślubu,
- narodzin dziecka (obecnie Wnioskodawca obdarowuje pracowników z okazji narodzin trzeciego dziecka, niemniej niewykluczone jest, że w przyszłości prezenty otrzymywać będą pracownicy posiadający inną (mniejszą albo większą liczbę dzieci)).
Najczęstszym podarunkiem jaki Wnioskodawca przekazuje z okazji ślubu jest bon podarunkowy (voucher) na pobyt w hotelu. Prezentem z okazji narodzin dziecka jest prezent rzeczowy – np. robot kuchenny, fotelik samochodowy, wózek spacerowy, czy też inny prezent, który w opinii Spółki, powinien ucieszyć obdarowanego i zostać przez niego jak najlepiej wykorzystany (Spółka stara się aby prezent, był jak najbardziej adekwatny do okazji). Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości prezenty przekazane ze wspomnianych powyżej okazji mogą mieć inną formę (zegarki, karty podarunkowe itp.). Zdaniem Wnioskodawcy, raz jeszcze podkreślić należy, że przekazywane Pracownikom/Zleceniobiorcom prezenty są formą przekazania gratulacji, a nie elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie zawartej umowy o pracę/umowy zlecenie, o dzieło. Celem Spółki jest sprawienie Pracownikom/Zleceniobiorcom przyjemności w tak istotnym dla nich momencie życia. Pracownikom/Zleceniobiorcom nie przysługuje żadne roszczenie wobec Wnioskodawcy o wydanie prezentów.
Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że okolicznościowe prezenty od Wnioskodawcy dla Pracowników/Zleceniobiorców z okazji istotnych w ich życiu uroczystości, jako darowizny nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy/pracy wykonywanej osobiście ze względu na charakter planowanej czynności mającej na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie pracowników. W konsekwencji, darowizny te będą podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (…) i z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą stanowić dla Pracowników/Zleceniobiorców przychodu ze stosunku pracy/działalności wykonywanej osobiście, a na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.”.
Jeśli dany prezent / upominek dla zatrudnionej osoby nie stanowi przychodu z tytułu zatrudnienia, wówczas od jego wartości nie należy również odprowadzać składek ZUS.
Dodajmy, że w piśmiennictwie można spotkać się z poglądem, iż uznanie przekazanego pracownikowi prezentu za darowiznę jest kontrowersyjne, albowiem gdyby pracownika nie łączył z pracodawcą stosunek pracy, to nie otrzymałby on takiego prezentu, a zatem wręczenie mu takiego podarunku powinno być rozpatrywane na gruncie ustawy PIT a nie ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Niemniej jednak póki co organy podatkowe uznają upominki, o których mowa wyżej, za darowizny, co w przypadku przekroczenia limitów wskazanych w ustawie o podatku od spadków i darowizn, może spowodować po stronie pracownika konieczność zapłaty podatku od darowizny.
W tym miejscu warto wspomnieć, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 27 kwietnia 2017 r. (znak: 0461-ITPB2.4511.83.2017.1.HD) stwierdził, że nagroda rzeczowa przyznawana pracownikom za przepracowanie określonej ilości lat, stanowi przychód ze stosunku pracy podlegający w całości opodatkowaniu.
