W kontekście możliwości obniżenia przez pracodawcę (po spełnieniu określonych warunków) wymiaru etatu pracownikom na mocy przepisów ustawy antykryzysowej, powstała wątpliwość, w jakiej wysokości przyznawać zatrudnionemu świadczenie urlopowe, jeśli jest ono wypłacane w okresie wypełniania przez niego obowiązków służbowych w niższym wymiarze czasu pracy.
Przyznając świadczenie urlopowe należy przede wszystkim pamiętać o tym, iż:
- przysługuje ono bez względu na staż pracy i kryterium socjalne (na które składa się sytuacja życiowa, rodzinna i materialna) raz w roku pracownikowi, który korzysta w danym roku z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych (prawo do niego nie przechodzi na następny rok),
- jego wypłaty należy dokonywać nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie co najmniej 14-dniowego urlopu wypoczynkowego,
- jego wysokość:
-
- nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego, określonego w art. 5 ust. 2, 2a i 3 ustawy o zfśs – odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika,
- ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy danego pracownika (zasada proporcjonalności nie dotyczy pracowników młodocianych),
-
- podlega ono w całości opodatkowaniu, ale jest zwolnione z oskładkowania, pod warunkiem że jego wysokość nie przekroczy kwoty odpisu podstawowego na zfśs odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika (w razie wypłacenia pracownikowi świadczenia urlopowego w kwocie przekraczającej wysokość ww. odpisu lub w kwocie niezmniejszonej proporcjonalnie do wymiaru etatu, nadwyżka ponad świadczenie skalkulowane według ustawowych reguł stanowi podstawę wymiaru składek zusowskich).
Świadczenie urlopowe powinno być wypłacane najpóźniej w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie 14 – dniowego wypoczynku urlopowego. W praktyce oznacza to, że jego finalna wysokość winna być powiązana z wymiarem czasu pracy obowiązującym pracownika w dacie nabycia prawa do świadczenia urlopowego.
A zatem, jeśli podmiot zatrudniający skorzystał z regulacji ustawy antykryzysowej (a dokładniej rzecz ujmując z art. 15g ust. 1 i 8 i art. 15gb ust. 1) i w efekcie obniżył pracownikom wymiar czasu pracy maksymalnie o 20%, to kwota świadczenia urlopowego powinna zostać ustalona z uwzględnieniem obowiązującego pracownika w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu, obniżonego wymiaru etatu.
Słuszność tego poglądu potwierdza resort pracy.
