Zmiany regulacji – m.in. zasad kwarantanny i izolacji
Od 11 i 15 lutego 2022 r. przewidziano zmiany w zasadach związanych z zapobieganiem epidemii koronawirusa.
Kwarantanna z kontaktu
Od 11 lutego zlikwidowana została tzw. „kwarantanna z kontaktu”. Innymi słowy sam kontakt z osobą chorą nie jest już podstawą do automatycznego nałożenia kwarantanny.
Jednak jeśli wiesz, że miałeś/łaś kontakt z osobą chorą – unikaj kontaktu z innymi w miarę możliwości i monitoruj swój stan zdrowia. Pamiętaj również o przestrzeganiu zasad dotyczących noszenia maseczki, dezynfekcji rąk i zachowaniu odpowiedniego dystansu.
Jesteś teraz na kwarantannie z powodu kontaktu z osobą chorą? 10 lutego 2022 r. powinieneś dostać SMS z informacją o zwolnieniu z kwarantanny.
Po przekroczeniu granicy
Od 11 lutego, niezależnie od kierunku przylotu bądź przyjazdu do Polski, kwarantanna wjazdowa co do zasady trwa 7 dni.
Jeśli kwarantanna po przekroczeniu granicy została nałożona przed 11 lutego, jej długość nie zostanie skrócona.
Nadal jest możliwość zwolnienia z kwarantanny dzięki wykonaniu testu w ciągu 48 godzin o przekroczenia granicy dla osób niezaszczepionych przyjeżdżających z:
- państw należących do strefy Schengen,
- państw członkowskich Unii Europejskiej,
- Księstwa Andory, Księstwa Monako, Republiki San Marino lub Państwa Watykańskiego.
Kwarantanna dla współdomowników
Od 15 lutego:
- jeśli mieszkasz z osobą chorą na COVID-19, Twoja kwarantanna trwa tyle czasu, ile izolacja tej osoby.
- jeśli zakończyłeś izolację lub hospitalizację nie zostaniesz objęty kwarantanną z powodu zamieszkiwania z domownikiem objętym izolacją przez 30 dni od zakończenia Twojej choroby.
Ważne! Do 15 lutego Twoja kwarantanna z tytułu mieszkania z chorym na COVID-19 nie podlega skróceniu.
Jeśli z powodu mieszkania z osobą zakażoną objęto Cię kwarantanną przed 15.02., powinna ona zostać odbyta na dotychczasowych zasadach (czyli okres izolacji osoby chorej plus 7 dni).
- Jeśli jesteś zaszczepiony/a, może wykonać test. Jeśli wynik będzie negatywny, zakończysz kwarantannę.
- Jeśli nie jesteś zaszczepiony/a, możesz zrobić test dopiero po zakończeniu izolacji osoby, z którą mieszkasz lub dokończyć kwarantannę.
Izolacja
Od 15 lutego izolacja trwa 7 dni. Bez zmian pozostają rozwiązania dla medyków i osób pracujących w służbach – sprawdź.
Zaświadczenie o powrocie do zdrowia
Jeśli miałeś pozytywny wynik szybkiego testu antygenowego, możesz ubiegać się o wydanie zaświadczenia o powrocie do zdrowia w związku z COVID-19. Jest ono wydawane najwcześniej 11 dni (od 15 lutego 8 dni) po dacie testu, a jego ważność wynosi nie więcej niż 180 dni od dnia uzyskania pierwszego pozytywnego wyniku testu antygenowego.
Zaświadczenie to w Polsce jest traktowane na równi z Unijnym Certyfikatem COVID-19, jednak nie uprawnia Cię do przekroczenia granicy.
Wszystko o kwarantannie
Kwarantanna to termin, który towarzyszy nam na co dzień od początku epidemii koronawirusa. Podstawowym celem kwarantanny jest zapobieganie rozprzestrzenianiu się koronawirusa.
Kwarantanna trwa:
- 5 dni – jeśli udzielasz świadczeń chorym na COVID-19 (np. jesteś lekarzem, pielęgniarką), jesteś żołnierzem lub funkcjonariuszem Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby Ochrony Państwa,
- 7 dni – po wystawieniu skierowania na test,
- okres izolacji domownika + 7 dni – kiedy mieszkasz z osobą, która jest na izolacji (od 15.02 – kwarantanna trwa tyle co okres izolacji domownika),
- 7 dni – jeśli wracasz z zagranicy.
Co to jest kwarantanna i ile trwa?
Kwarantanna to odosobnienie osoby zdrowej z powodu narażenia na zarażenie.
Przeważnie kwarantannę zaczynasz wtedy, gdy inspekcja sanitarna skontaktuje się z tobą. Podczas rozmowy z pracownikiem sanepidu dostaniesz informację o tym, jak długo będzie trwała twoja kwarantanna, a twoje dane zostaną umieszczone w tzw. systemie EWP.
Kto podlega kwarantannie?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami obowiązkowej kwarantannie podlegasz, jeśli:
- masz skierowanie na test w kierunku wirusa SARS-CoV-2 – kwarantanna jest nakładana automatycznie i trwa od dnia, w którym wystawiono ci skierowanie na test, do chwili uzyskania ujemnego wyniku testu, który automatycznie zwalnia z obowiązkowej kwarantanny (kwarantanna kończy się najpóźniej po 7 dniach, które liczone są od dnia po dniu otrzymania skierowania),
- mieszkasz z osobą zakażoną (izolowaną) – od dnia uzyskania pozytywnego wyniku testu przez osobę zakażoną (poddaną izolacji) do 7 dni po zakończeniu izolacji osoby zakażonej. Jeśli jesteś zaszczepiony/a możesz wykonać test – negatywny wynik zwolni Cię z kwarantanny.
- wracasz z zagranicy.
Jeśli udzielasz świadczeń chorym na COVID-19, jesteś żołnierzem lub funkcjonariuszem twoja kwarantanna będzie trwała 5 dni. Nie stosuje się jej, jeżeli codziennie przez 5 dni przed pracą/służbą będziesz robić test antygenowy i uzyskiwać ujemny wynik.
Kogo kwarantanna nie obejmuje?
Obowiązkowej kwarantannie nie podlegają:
- osoby, które mieszkają z osobą na kwarantannie (osoba na kwarantannie to osoba zdrowa, która np. wróciła z zagranicy). Przykład: Twój domownik wrócił z wakacji i musi odbyć obowiązkową kwarantannę. W takiej sytuacji Ty nie podlegasz kwarantannie. UWAGA! W sytuacji kiedy osoba, z którą mieszkasz jest zakażona COVID-19 (przebywa w izolacji) obowiązują inne zasady.
- osoby w pełni zaszczepione przeciwko COVID-19. UWAGA! Jeśli jesteś zaszczepiony, ale mieszkasz z osobą, która jest zakażona COVID-19, musisz odbyć obowiązkową kwarantannę. Możesz wykonać test – negatywny wynik zwalnia Cię z kwarantanny.
- ozdrowieńcy, czyli osoby, które chorowały na COVID-19, nie później niż 6 miesięcy od dnia uzyskania pozytywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2.
Uwaga! Kwarantanna dotyczy osób zaszczepionych i ozdrowieńców, jeśli mieszkają z osobą, która ma koronawirusa. Możesz wykonać test – negatywny wynik zwolni Cię z kwarantanny.
Od kiedy zaczyna się kwarantanna?
Kwarantanna osoby skierowanej na badanie z zasady trwa 7 dni od dnia wystawienia skierowania przez lekarza do czasu uzyskania wyniku ujemnego.
Jeśli mieszkasz z osobą chorą na koronawirusa (która ma pozytywny wynik testu), musisz poddać się rzeczywistej kwarantannie już od momentu uzyskania przez współmieszkańca dodatniego wyniku testu, zanim powiatowa inspekcja sanitarna, w ramach wywiadu epidemiologicznego, zadzwoni do ciebie i wprowadzi twoje dane do systemu.
Co to jest izolacja i ile trwa?
Jeśli masz dodatni wynik testu, kwarantanna przekształca się w izolację.
Izolacja domowa trwa 10 dni (do 15 lutego – 7 dni). Przy czym lekarz POZ może podjąć decyzję o konieczności jej przedłużenia, jeżeli twój stan zdrowia będzie tego wymagał.
Jeśli wykonujesz zawód medyczny, jesteś żołnierzem lub funkcjonariuszem od 2 lutego twoja izolacja będzie trwać:
- 7 dni – od dnia uzyskania pierwszego dodatniego wyniku testu w kierunku SARS-CoV-2,
- lub 5 dni – jeżeli wynik testu jest negatywny, pod warunkiem, że był wykonany nie wcześniej niż w piątej dobie.
Co jeśli mam negatywny wynik testu, a jestem na kwarantannie?
Jeśli twoja kwarantanna została nałożona ze względu na skierowanie na test lub przekroczenie granicy, a wynik twojego badania jest negatywny, oznacza to, że nie masz koronawirusa i nie musisz przebywać już na kwarantannie. Zachowaj jednak dotychczasowe środki ostrożności i higieny.
Jeśli objęto cię kwarantanną z innych powodów – nawet negatywny wynik testu cię z niej nie zwalnia.
Pamiętaj! Jeśli mieszkasz z osobą zakażoną – wówczas obowiązuje cię kwarantanna, która trwa przez cały okres izolacji osoby zakażonej plus 7 dni (Uwaga! Zmieniają się przepisy dotyczące izolacji i kwarantanny). W tym przypadku nie możesz wychodzić z domu.
Od 15 lutego kwarantanna osób mieszkających z chorym na COVID-19 trwa tyle, co izolacja osoby chorej.
Kwarantanna – i co dalej?
Masz kwarantannę i zastanawiasz się, co teraz musisz zrobić? Po pierwsze, postępuj odpowiedzialnie i bezwzględnie pozostań w domu. Zrób to nawet wtedy, gdy jeszcze nie masz formalnej informacji o objęciu kwarantanną i dobrze się czujesz.
Zasady obowiązujące podczas kwarantanny:
- nie opuszczaj miejsca zamieszkania, zakaz obejmuje też spacery z psem, wyjścia do sklepu czy do lekarza,
- w przypadku występowania objawów choroby (złe samopoczucie, gorączka, kaszel, duszności), należy koniecznie zgłosić to do lekarza pierwszego kontaktu,
- postępuj zgodnie ze wskazówkami lekarza, sanepidu oraz innych służb,
- współpracuj ze służbami, w tym z sanepidem i policją w zakresie kontroli przebywania w miejscu zamieszkania podczas trwania kwarantanny,
- zainstaluj aplikację Kwarantanna domowa (do pobrania na stronie: aplikacja Kwarantanna domowa).
Skąd informacja o objęciu kwarantanną?
Informacja o objęciu kwarantanną zostanie zarejestrowana w systemie informatycznym Centrum e-Zdrowia (system EWP). Dostęp do tego systemu ma m. in Policja i Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Status związany z kwarantanną, możesz sprawdzić poprzez Internetowe Konto Pacjenta (IKE) – Logowanie.
Państwowa Inspekcja Sanitarna nie wydaje decyzji związanych z objęciem kwarantanną. Nałożenie kwarantanny przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej jest dokumentowane wpisem w systemie EWP.
Kwarantanna po przekroczeniu granicy RP
Zgodnie z regulacjami Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 maja 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii[1] do 28.02.2022 r. – każda osoba przekraczająca granicę Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiącą granicę zewnętrzną[2] (co do zasady) jest zobligowana do okazania funkcjonariuszowi Straży Granicznej negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 (w języku polskim lub angielskim) wykonanego, przede wszystkim przed przekroczeniem granicy, w okresie 24 godzin, licząc od momentu uzyskania wyniku tego testu.
Nie okazanie funkcjonariuszowi Straży Granicznej negatywnego wyniku takiego testu, skutkuje obowiązkiem odbycia po przekroczeniu granicy Rzeczypospolitej Polskiej 7. dniowej kwarantanny, licząc od dnia następującego po przekroczeniu tej granicy.
Z powyższych wymogów w świetle zmienionego rozporządzenia RM[i] zwolnione zostały następujące kategorie osób tj.:
- wszystkie osoby gwarantujące zachowanie ciągłości tzw. „łańcucha dostaw” wymienione enumeratywnie w katalogu objętym par. 3 ust. 1 ww. rozporządzenia (tj. m.in. załogi statków powietrznych, statków morskich, żeglugi śródlądowej, marynarze, rybacy, kierowcy wykonujący czynności w ramach międzynarodowego transportu drogowego, także w ramach odpoczynku, obsady pociągów etc…).
- uczniowie pobierający naukę w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie sąsiadującym i ich opiekunowie, którzy przekraczają granicę wraz z uczniami w celu umożliwienia tej nauki;
- dzieci objęte wychowaniem przedszkolnym w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie sąsiadującym i ich opiekunowie, którzy przekraczają granicę wraz z dziećmi w celu objęcia ich tym wychowaniem;
- osoby, które przystępują do egzaminu ósmoklasisty, egzaminu maturalnego, egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie lub egzaminu zawodowego, przeprowadzanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne, oraz opiekunowie tych osób;
- dzieci, które nie ukończyły 5.roku życia;
Obowiązek posiadania po wjeździe/przylocie do RP z państwa trzeciego tj. nienależącego do strefy Schengen lub niebędącego państwem członkowskim UE, dowolnego rodzaju negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 (np. RTP-PCR, antygenowy) nie wyłącza stosowania dotychczasowych regulacji w zakresie katalogu zwolnień z kwarantanny wynikających z przepisów § 3 ww. rozporządzenia.
Wobec tego osoby wymienione w katalogu wyłączeń z obowiązku odbywania 7.dniowej kwarantanny po wjeździe do RP (vide odpowiednio katalog wskazany w par. 3.2 i 3.3 rozporządzenia), aby móc skorzystać z wcześniej już przysługujących im zwolnień, w aktualnym stanie prawnym i faktycznym dodatkowo winny także posiadać i okazać funkcjonariuszowi SG[3] ww. negatywny test diagnostyczny w kierunku SARS-CoV-2, który może być wykonany w trzech wariantach:
- przed przekroczeniem granicy, w okresie 24 godzin, licząc od momentu uzyskania wyniku tego testu.
- przed odprawą graniczną – po przylocie na terytorium RP na terenie lotniska (dot. tylko tych lotnisk, gdzie jest taka możlwość),
- na terenie lotniska w ciągu 3 godzin od momentu przekroczenia granicy.
Ważne – w wariancie nr 3. zwolnienie z kwarantanny obejmie także tych podróżnych, którzy nie mieli możliwości wykonania testu ani przed przylotem do Polski ani na lotnisku przed odprawą graniczną, gdzie nie stworzono takiej infrastruktury. W tym przypadku procedura zwalniania podróżnego od obowiązku kwarantanny będzie spoczywała już tylko i wyłącznie po stronie inspekcji sanitarnej, zatem podróżny korzystając z tej opcji – nie musi powracać do strefy odpraw granicznych prowadzonych przez funkcjonariuszy SG.
Obostrzenia sanitarne związane z przekraczaniem granicy obowiązują również na granicach wewnętrznych UE/Schengen:
- osoby przekraczające morski odcinek granicy Rzeczypospolitej Polskiej, które korzystają z regularnych połączeń promowych, oraz odcinek lądowy granicy Rzeczypospolitej Polskiej z Republiką Czeską, Republiką Litewską, Republiką Federalną Niemiec lub Republiką Słowacką (niezależnie od środka transportu, którym się przemieszczają lub pieszo):
- w celu udania się do swojego miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium RP:
jeżeli posiadają certyfikat potwierdzający pełne szczepienie lub status ozdrowieńca lub alternatywnie negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, wykonanego przed przekroczeniem granicy i spełniającego następujące kryteria:
- wynik testu sporządzono w języku polskim lub angielskim,
- wynik testu jest nie starszy niż 48 godzin,
wynik testu jednoznacznie wskazuje, że podróżny nie jest zakażony wirusem SARS–CoV–2 (np. RT-PCR, antygenowy lub inny wykrywający wirus)
są zwolnione z 7.dniowej kwarantanny;
o ile jednak osoby te nie dysponują żadnym z ww. dokumentów, są zobowiązane poddać się kwarantannie poprzez samodzielne zgłoszenie się za pośrednictwem infolinii do Głównego Inspektora Sanitarnego (nr tel. GIS +48 22 25 00 115). W takim przypadku zwolnienie z kwarantanny możliwe będzie po wykonaniu negatywnego testu w kierunku SARS-CoV-2 w ciągu 48 godz. od przekroczenia granicy.
- w celu innym niż powrót do miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium RP (np. tranzyt):
o ile nie posiadają certyfikatu potwierdzającego pełne szczepienie lub status ozdrowieńca są bezwzględnie zobowiązane do posiadania negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 , wykonanego w okresie 48 h przed wjazdem na terytorium RP;
Z powyższych wymogów zwolnione są jednak osoby spełniające przesłanki, o których mowa w § 3 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 2, 3, 14, 15, 18 i 23 (rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 maja 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii).
Osoby podróżujące drogą lotniczą z krajów strefy Schengen i państw członkowskich UE mają obowiązek posiadać negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, który powinni okazać na żądanie funkcjonariusza Straży Granicznej. Wynik testu, w języku polskim lub angielskim, musi być uzyskany w okresie 48 godzin przed przekroczeniem granicy. Z obowiązku posiadania negatywnego wyniku testu zwolnieni są podróżni, o których mowa w § 3 ust. 1 oraz ust. 2 pkt. 2, 3, 14, 18 i 23 (rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 maja 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii).
Możliwość skrócenia 7. dniowej kwarantanny poprzez uzyskanie negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS CoV 2, wykonanego po przekroczeniu tej granicy w okresie 48 godzin, licząc od momentu jej przekroczenia dotyczy nie tylko osoby, która rozpoczęła podróż z terytorium państwa należącego do strefy Schengen lub państwa będącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, ale także z Księstwa Andory, Księstwa Monako, Republiki San Marino, Państwa Watykańskiego oraz wyjątkowo także jednego państwa trzeciego, które uzgodniło z Rzecząpospolitą Polską zasady przepływu osób w związku z ograniczeniami wprowadzonymi na czas epidemii wywołanej zakażeniami wirusem SARS CoV 2 – czyli TURCJI .
WAŻNE:
Niniejszy komunikat ma wyłącznie charakter informacyjny i nie może stanowić podstawy do rozstrzygania w indywidualnych przypadkach. Weryfikację na podstawie przedstawionego do kontroli dokumentu oraz ostateczną decyzję w kwestii objęcia danej osoby kwarantanną lub podstaw do zwolnienia z takiego wymogu podejmie funkcjonariusz SG dokonujący kontroli granicznej.
W sprawach spornych/wątpliwych/losowych dot. obostrzeń sanitarnych/kwarantanny/ szczepień – w tym zasad zwolnień, skrócenia czasu jej trwania – jedynym właściwym organem jest tylko Państwowy (Graniczny) Inspektor Sanitarny na poziomie lokalnym, lub organ wyższego szczebla czyli Minister właściwy ds. Zdrowia (Główny Inspektor Sanitarny).
Podstawa prawna:§ 3 ust. 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 maja 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii.
[1] Rozporządzenie Rady Ministrówz dnia 6 maja 2021 w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii
[2] w rozumieniu art. 2 pkt. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) – Dz. Urz UE L 77 z 23.3.2016 z późn zm.
[3] Z uwagi na przyjęte bardziej przyjazne dla podróżnych rozwiązania okazanie funkcjonariuszowi SG negatywnego testu dot. tylko ogranicza się tylko do n/w wariantu 1 i 2)
[i] https://dziennikustaw.gov.pl/DU/2021/2311
Świadczenia chorobowe za czas kwarantanny
Jeżeli państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub państwowy graniczny inspektor sanitarny wyda decyzję o konieczności poddania się kwarantannie lub izolacji, to taka decyzja stanowi podstawę do wypłaty świadczeń z tytułu choroby własnej lub opieki nad chorym dzieckiem.
Od 24 października 2020 r. obowiązują nowe przepisy, na mocy których ZUS pozyskuje dane o osobach, które obywają kwarantannę lub przebywają w izolacji domowej, a następnie udostępnia te informacje płatnikom składek. Więcej szczegółów w tym temacie opisuje zamieszczony w dalszej części tekstu podrozdział: ZUS pozyskuje dane o kwarantannie i izolacji do wypłaty świadczeń chorobowych.
Świadczenia chorobowe w opisanych okolicznościach przysługują na ogólnych zasadach.
W konsekwencji, niemożność wykonywania przez pracownika pracy w wyniku nałożonej na niego kwarantanny uprawnia go do:
- wynagrodzenia chorobowego w wysokości 80% podstawy jego wymiaru, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu – przypomnijmy, że zatrudniony ma prawo za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną trwającej łącznie do:
- 33 dni w ciągu roku kalendarzowego lub
- 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – w przypadku pracownika, który co najmniej w poprzednim roku kalendarzowym ukończył 50. rok życia;
- zasiłku chorobowego z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, w wysokości 80% podstawy jego wymiaru, począwszy od 34. (15.) dnia niezdolności do pracy.
Zasadnym jest w tym miejscu przypomnienie, iż:
– od 31 marca 2020 r. zmodyfikowano brzmienie art. 6 ust. 2 ustawy zasiłkowej, dzięki czemu aktualnie na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
– ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego:
- po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu;
- po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie.
Do okresów ubezpieczenia chorobowego, o których mowa powyżej, wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.
Od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do należności chorobowej przysługuje m.in.:
- absolwentom szkół lub uczelni lub osobom, które zakończyły kształcenie w szkole doktorskiej, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów, lub zakończenia kształcenia w szkole doktorskiej;
- ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego;
- posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji;
- funkcjonariuszom Służby Celnej, którzy przyjęli propozycję pracy na podstawie art. 165 ust. 7 i art. 167 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej i stali się pracownikami w jednostkach organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej.
W poprzednim stanie prawnym, aby za czas kwarantanny / izolacji uzyskać świadczenie z tytułu choroby, należało przekazać decyzję inspektora sanitarnego do wypłacającego świadczenie (np. do pracodawcy, zleceniodawcy, ZUS).
Pracownik lub zleceniobiorca przekazywał decyzję inspektora do swojego płatnika składek, np. pracodawcy, zleceniodawcy.
Jeśli zasiłek chorobowy wypłaca ZUS, płatnik składek przekazuje decyzję wydaną ubezpieczonemu do ZUS. Może to zrobić za pośrednictwem portalu Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. W takim przypadku skan lub zdjęcie decyzji inspektora potwierdzonej za zgodność z oryginałem dołącza do zaświadczenia Z-3 / Z-3a.
Osoby prowadzące działalność pozarolniczą i osoby z nimi współpracujące przekazują decyzję do ZUS. Decyzja może być przekazana elektronicznie – za pośrednictwem portalu PUE ZUS. Można ją złożyć przy wykorzystaniu wniosku ZAS-53 Wniosek o zasiłek chorobowy. Do wniosku należy dołączyć skan lub zdjęcie decyzji.
Ważne! Decyzję można dostarczyć płatnikowi składek bądź do ZUS po zakończeniu kwarantanny lub izolacji.
Jeżeli inspektor sanitarny wyda decyzję o konieczności kwarantanny lub izolacji niepełnoletniego dziecka, jednemu z rodziców dziecka, który opiekuje się w tym czasie dzieckiem, przysługuje zasiłek opiekuńczy.
W stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2020 r. do 23 października 2020 r. osoba poddana obowiązkowej kwarantannie na podstawie decyzji inspektora sanitarnego, odbywały ją razem z osobami wspólnie zamieszkującymi lub gospodarującymi. To oznacza, że za okres obowiązkowej kwarantanny osoby te miały prawo do świadczeń z tytułu choroby. W celu ich otrzymania potrzebne było oświadczenie o odbywaniu obowiązkowej kwarantanny.
Wzór oświadczenia osoby wspólnie zamieszkującej lub gospodarującej z osobą, która odbywa obowiązkową kwarantannę (plik doc 66kb).
Ww. oświadczenie pracownik lub zleceniobiorca składa do swojego płatnika składek, np. pracodawcy, zleceniodawcy.
Jeśli zasiłek chorobowy wypłaca ZUS, płatnik składek jak najszybciej (nie później niż w terminie 7 dni) przekazuje oświadczenie ubezpieczonego do ZUS. Może to zrobić za pośrednictwem portalu Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. W takim przypadku skan lub zdjęcie oświadczenia potwierdzonego za zgodność z oryginałem dołącza do zaświadczenia Z-3 / Z-3a.
Od 24 października 2020 r., na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 października 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz.U. z 2020 r. poz. 1871), nie muszą odbywać kwarantanny osoby wspólnie zamieszkujące lub gospodarujące z osobami skierowanymi na obligatoryjną kwarantannę (wspomniany akt prawny uchylił § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 9 października 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, a uchylony przepis brzmiał: „§ 5. 1. Osoba poddana obowiązkowej kwarantannie na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi odbywa ją razem z osobami wspólnie zamieszkującymi lub gospodarującymi. Informuje ona Policję albo organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej o imieniu i nazwisku oraz numerze PESEL i numerze telefonu tych osób, jeżeli go posiadają. Informację tę przekazuje się za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym przez telefon. 2. Do osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących, o których mowa w ust. 1 oraz § 2 ust. 2 pkt 2, stosuje się przepisy § 4.”).
Do wyliczania świadczeń chorobowych polecamy kalkulator:
Kalkulator Online – Wyliczanie świadczeń chorobowych
Jak obliczać wynagrodzenie za chorobę oraz zasiłek chorobowy, opiekuńczy, wypadkowy i macierzyński?
➪ Kliknij i Sprawdź
Osoby prowadzące działalność pozarolniczą i osoby z nimi współpracujące składają oświadczenie w ZUS. Oświadczenie może być przekazane elektronicznie – za pośrednictwem portalu PUE ZUS. Można je złożyć przy wykorzystaniu wniosku ZAS-53 Wniosek o zasiłek chorobowy. Do wniosku należy dołączyć skan lub zdjęcie podpisanego oświadczenia.
Wspomniane oświadczenie osoby poddanej kwarantannie / izolacji stanowi wystarczający dowód do wypłaty świadczeń chorobowych, jednakże jak pokazuje praktyka, sanepid nierzadko w przypadku ww. osób wydaje indywidualną decyzję dotyczącą obowiązku odbycia kwarantanny ze wskazaniem jej okresu.
Instrukcja jak złożyć oświadczenie przez portal PUE ZUS wraz z wnioskiem ZAS-53 (plik doc 1,1mb).
Obowiązek informacyjny pracownika
Niezależnie od powyższego należy mieć na uwadze, że pracownik jest zobligowany niezwłocznie poinformować pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności w pracy (także tej wymuszonej przez izolację lub kwarantannę) i przewidywanym okresie jej trwania. Dotyczy to każdego pracownika. Obowiązek w tym zakresie wynika z § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy, który stanowi m.in., że: „W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy”.
ZUS pozyskuje dane o kwarantannie i izolacji do wypłaty świadczeń chorobowych
Od 24 października 2020 r. ZUS pozyskuje dane o osobach, które obywają kwarantannę lub przebywają w izolacji domowej, a następnie udostępnia te informacje płatnikom składek. Taką zmianę wprowadziło rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 października 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz.U. z 2020 r. poz. 1871).
Informacje o kwarantannie lub izolacji są niezbędne do wypłaty zasiłków chorobowych i opiekuńczych. Osoby, które zostały skierowane na kwarantannę lub są objęte izolacją domową i ubiegają się o wypłatę zasiłku, nie muszą już dostarczać decyzji sanepidu do ZUS lub pracodawcy. Nie muszą też mieć zwolnienia lekarskiego z powodu przebywania w izolacji domowej.
Osoby skierowane przez jednostkę Państwowej Inspekcji Sanitarnej na kwarantannę mają prawo do świadczeń chorobowych – wynagrodzenia za czas choroby, które finansuje pracodawca, albo zasiłku chorobowego. Dotyczy to osób objętych ubezpieczeniem chorobowym, np. w związku z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia czy prowadzeniem działalności gospodarczej. Świadczenia przysługują także ubezpieczonym, którzy zostali poddani izolacji, w tym izolacji w warunkach domowych.
Dotychczas do wypłaty zasiłków chorobowych i opiekuńczych (gdy kwarantanna lub izolacja dotyczy dziecka), potrzebna była decyzja Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Od 24 października 2020 r. – zamiast decyzji – ZUS samodzielnie pozyskuje odpowiednie dane z systemu informatycznego Centrum e-Zdrowia (system EWP), w którym zapisywane są informacje o obowiązku kwarantanny i izolacji.
Po wejściu w życie odpowiednich zmian w przepisach, dane o kwarantannie i izolacji ZUS przekazuje pracodawcom i przedsiębiorcom na ich profil płatnika na Platformie Usług Elektronicznych ZUS (PUE ZUS). Na podstawie tych informacji płatnicy składek będą mogli wypłacać pracownikom świadczenia chorobowe (wynagrodzenie za czas choroby i zasiłek chorobowy) i zasiłek opiekuńczy. Informację o kwarantannie lub izolacji otrzyma także ubezpieczony na swoim profilu na PUE ZUS.
Ważne! Jak ZUS wskazał w swych wyjaśnieniach z 22 października 2020 r., już teraz osoby, które zostały skierowane na kwarantannę lub są objęte izolacją domową (których okres trwania obejmuje 22 października) i ubiegają się o wypłatę zasiłku, nie muszą dostarczać decyzji sanepidu do ZUS lub pracodawcy. Nie muszą też mieć zwolnienia lekarskiego z powodu przebywania w izolacji domowej. Pracownicy powinni jednak pamiętać o poinformowaniu swojego pracodawcy o przyczynie nieobecności w pracy. Informację tę mogą przekazać na przykład telefonicznie lub mailowo. Decyzję sanepidu można było zaś dostarczyć płatnikowi składek bądź do ZUS po zakończeniu kwarantanny lub izolacji.
W przypadku nieprzekazania płatnikowi składek informacji zawartej w systemie o objęciu osoby kwarantanną lub izolacją w warunkach domowych przez ZUS, osoba taka w terminie 3 dni roboczych od dnia zakończenia obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych, składa pracodawcy albo podmiotowi zobowiązanemu do wypłaty świadczenia pieniężnego z tytułu choroby, pisemne oświadczenie potwierdzające odbycie obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych. Oświadczenie to można złożyć również za pośrednictwem systemów teleinformatycznych.
Oświadczenie, o którym mowa wyżej, zawiera:
1) dane osoby, która odbyła obowiązkową kwarantannę albo izolację w warunkach domowych:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL, jeżeli go posiada,
c) serię i numer paszportu, jeżeli był okazywany funkcjonariuszowi Straży Granicznej w ramach kontroli,
2) dzień rozpoczęcia odbywania obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych i dzień jej zakończenia;
3) podpis osoby, która odbyła obowiązkową kwarantannę albo izolację w warunkach domowych.
Pracodawca albo podmiot zobowiązany do wypłaty świadczeń chorobowych za czas kwarantanny lub izolacji może wystąpić do organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o potwierdzenie informacji zawartych w omawianym oświadczeniu.
Wszystkie wspomniane zmiany zostały wprowadzone mocą przywołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 października 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii.
Wyjaśnienia ZUS – informacje o kwarantannie lub izolacji domowej są już na PUE ZUS
Płatnicy składek i ubezpieczeni mają już dostęp do danych o kwarantannie lub izolacji domowej na portalu Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. Informacje o kwarantannie lub izolacji domowej są niezbędne do wypłaty zasiłków chorobowych.
Od 24 października 2020 r. podstawą wypłaty świadczeń chorobowych osobie poddanej kwarantannie albo izolacji domowej jest informacja w systemie informatycznym Centrum e-Zdrowia (system EWP) o objęciu tej osoby kwarantanną lub izolacją w warunkach domowych.
ZUS pozyskuje dane z tego systemu i udostępnia je płatnikom składek na ich profilach na portalu PUE ZUS. Dostęp do informacji o kwarantannie lub izolacji na swoim profilu na PUE ZUS ma również ubezpieczony.
Dane dotyczą osób, których kwarantanna lub izolacja trwała 22 października albo zacznie się po tym dniu.
Dane są udostępniane na portalu PUE ZUS odpowiednio w panelu Płatnika oraz w panelu Ubezpieczonego, w nowej zakładce [Kwarantanna, izolacja domowa].
Zakładka będzie widoczna tylko u osób, które zostały objęte kwarantanną lub izolacją domową oraz u płatników składek, którzy zatrudniają osoby, u których takie zdarzenie wystąpiło.
Płatnik składek będzie miał dostęp do listy takich zdarzeń u swoich pracowników. Prezentowane na liście dane będzie mógł filtrować i zapisać w postaci pliku xls, csv, pdf, txt, xml.
Jak sprawdzić na PUE ZUS informację o kwarantannie lub izolacji domowej na panelu Płatnika
- Zaloguj się do swojego profilu na PUE ZUS.
- Przejdź do zakładki [Płatnik].
- Z bocznego menu wybierz [Kwarantanna, izolacja domowa].
4. Po uruchomieniu zakładki [Kwarantanna, izolacja domowa] wyświetlą Ci się następujące informacje :
- stan na dzień tj. data, która wskazuje na jaki dzień jest prezentowana informacja o kwarantannie, izolacji domowej
- dane identyfikacyjne ubezpieczonego, tj. imię, nazwisko oraz numer PESEL, a w przypadku jego braku seria i numer dokumentu tożsamości
- typ decyzji, tj. kwarantanna lub izolacja domowa
- data rozpoczęcia kwarantanny lub izolacji
- data zakończenia kwarantanny lub izolacji
- status wpisu (obowiązujący – najbardziej aktualna informacja o kwarantannie lub izolacji domowej, lub zastąpiony – zmieniony wpis, który został zastąpiony wpisem o statusie Obowiązujący)
Jeśli ubezpieczony ma kilka decyzji dotyczących kwarantanny lub izolacji, będą one widoczne na PUE ZUS.
Przykład:
Pani Sylwia została skierowana na kwarantannę w okresie od 18 do 23 października,
a następnie SANEPID ponownie skierował ją na kwarantannę od 25 października do 5 listopada. Obie informacje będą widoczne na koncie płatnika ze statusem Obowiązujący.
Jeśli zostanie wydana decyzja, która np. zmienia typ decyzji, datę rozpoczęcia lub zakończenia to status wpisu będzie „Zastąpiony”
Przykład:
Pani Sylwia otrzymała decyzję o kwarantannie, która miała trwać od 20 do 27 października, następnie decyzja ta została zmieniona, a kwarantanna wydłużona do 5 listopada. Płatnik na koncie PUE ZUS zobaczy obie informację. Pierwszy wpis dostanie status Zastąpiony, natomiast wpis z wydłużonym terminem będzie miał status Obowiązujący i to on będzie stanowił podstawę do ubiegania się o zasiłek chorobowy.
W widoku dostępny jest filtr umożliwiający filtrowanie zawartości listy. Dzięki temu Płatnik będzie mógł wyfiltrować jedynie osoby przebywające np. na Izolacji domowej.
Prezentowane informacje możesz wydrukować albo zapisać na dysku swojego komputera w postaci pliku xls, csv, pdf, txt, xml.
Więcej informacji o nowej funkcji dla osoby ubezpieczonej (plik doc 362kb).
Świadczenie chorobowe wypłacane przez ZUS
Aby otrzymać świadczenie chorobowe z ZUS, trzeba złożyć wniosek o zasiłek chorobowy bezpośrednio do ZUS lub za pośrednictwem swojego pracodawcy. Wniosek można wypełnić i wysłać elektronicznie za pośrednictwem PUE ZUS.
ZUS – po otrzymaniu wniosku – zweryfikuje informację o kwarantannie lub izolacji domowej w oparciu o odpowiednie dane z systemu informatycznego Centrum e-Zdrowia (EWP).
Świadczenie chorobowe wypłacane przez pracodawcę
Do wypłaty świadczenia wystarczy informacja o kwarantannie lub izolacji, która będzie znajdować się w panelu Płatnika w zakładce [Kwarantanna, izolacja domowa].
Jeśli zdarzy się, że osoba ubezpieczona przebywa na kwarantannie lub w izolacji domowej, a na profilu pracodawcy na PUE ZUS, nie będą widoczne odpowiednie dane o jej sytuacji, to osoba ta w terminie 3 dni roboczych od dnia zakończenia obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych, powinna złożyć płatnikowi składek pisemne oświadczenie. W oświadczeniu powinna potwierdzić, że odbyła obowiązkową kwarantannę albo izolację w warunkach domowych. Takie oświadczenie stanowi podstawę do wypłaty świadczeń w razie choroby przez płatnika składek. O potwierdzenie informacji zawartych w oświadczeniu płatnik składek może wystąpić do Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Ważne! Ponieważ podstawą do wypłaty świadczenia chorobowego jest informacja z systemu, osoby, które zostały skierowane na kwarantannę lub są objęte izolacją domową i które ubiegają się o wypłatę świadczeń chorobowych, nie muszą dostarczać papierowej decyzji sanepidu do ZUS lub do swojego pracodawcy. Nie muszą też mieć zwolnienia lekarskiego z powodu przebywania w izolacji domowej. Powinny jednak pamiętać o poinformowaniu swojego pracodawcy o przyczynie nieobecności w pracy. Informację tę mogą przekazać na przykład telefonicznie lub mailowo.
Jak poinformował ZUS na swej stronie internetowej w dniu 29 października, informacje o kwarantannie lub izolacji są niezbędne do wypłaty zasiłków chorobowych. Osoby skierowane przez jednostkę Państwowej Inspekcji Sanitarnej na kwarantannę mają prawo do świadczeń chorobowych – wynagrodzenia za czas choroby, które finansuje pracodawca, albo zasiłku chorobowego. Dotyczy to osób objętych ubezpieczeniem chorobowym, np. w związku z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia czy prowadzeniem działalności gospodarczej. Świadczenia przysługują także ubezpieczonym, którzy zostali poddani izolacji, w tym izolacji w warunkach domowych.
Do czasu zmian w przepisach, do wypłaty tego rodzaju świadczeń potrzebna była:
- decyzja Państwowej Inspekcji Sanitarnej, którą należało przekazać odpowiednio do ZUS lub pracodawcy (w zależności od tego, kto wypłacał świadczenie)
albo
- oświadczenie osoby odbywającej kwarantannę po przekroczeniu granicy RP, osoby, która mieszkała razem z tą osobą albo osoby, która mieszkała z osobą, która była na kwarantannie na podstawie decyzji Państwowej Inspekcji Sanitarnej
albo
- oświadczenie osoby odbywającej kwarantannę, jeśli decyzja została jej doręczona w inny sposób niż w formie pisemnej, np. ustnie (jeśli okres kwarantanny lub izolacji przypadał od 10 do 21 października).
Ta decyzja lub oświadczenie – wraz z wnioskiem o zasiłek – były podstawą do wypłaty świadczeń.
Od 24 października 2020 r. podstawą wypłaty świadczeń chorobowych osobie poddanej kwarantannie albo izolacji w warunkach domowych jest informacja w systemie informatycznym Centrum e-Zdrowia (system EWP) o objęciu tej osoby kwarantanną lub izolacją w warunkach domowych. Dlatego też nie będzie już potrzebna decyzja, czy oświadczenie.
ZUS będzie samodzielnie pozyskiwać odpowiednie dane z systemu informatycznego Centrum e-Zdrowia. Dane, które trafią do ZUS będą dotyczyły osób, których kwarantanna lub izolacja trwała w dniu 22 października albo zacznie się po tym dniu.
Te dane ZUS będzie udostępniał płatnikom składek na ich profilach na PUE ZUS. Informację o kwarantannie lub izolacji na swoim profilu na PUE ZUS będzie miał również ubezpieczony.
W portalu PUE ZUS, w menu bocznym, pojawiła się nowa zakładka – Kwarantanna i izolacja domowa. Po wejściu w nią pojawi się tabela, w której będą prezentowane odpowiednie dane.
W widoku przeznaczonym dla płatnika składek znajdą się m.in.:
- imię i nazwisko ubezpieczonego,
- PESEL lub nr dokumentu tożsamości ubezpieczonego,
- typ decyzji (kwarantanna/izolacja),
- okres trwania kwarantanny lub izolacji (data początku i końca).
Kolejne zmiany dotyczące kwarantanny i izolacji
W Dzienniku Ustaw pod poz. 1931 opublikowano rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii.
Wprowadza ono kilka istotnych zmian m.in. w zakresie kwarantanny i izolacji.
Modyfikacje przewidziane w omawianym akcie prawnym dotyczą m.in. tego, że:
– osoba prowadząca wspólne gospodarstwo domowe z osobą, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2 lub z nią zamieszkująca, od dnia uzyskania przez osobę, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2, pozytywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, jest obowiązana poddać się kwarantannie trwającej do upływu 7 dni od dnia zakończenia izolacji osoby, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe lub zamieszkuje. Decyzji organu inspekcji sanitarnej nie wydaje się;
– podstawą do wypłaty osobie, o której mowa wyżej, za okres nieobecności w pracy z powodu obowiązku odbycia kwarantanny, wynagrodzenia chorobowego lub świadczenia pieniężnego z tytułu choroby określonego w odrębnych przepisach, jest złożone przez ubezpieczonego oświadczenie o konieczności odbycia kwarantanny. Oświadczenie zawiera imię i nazwisko ubezpieczonego, jego numer PESEL, jeżeli go posiada, informację o dniu rozpoczęcia odbywania obowiązkowej kwarantanny i dniu jej zakończenia oraz dane, o których mowa w § 4 ust. 4 pkt 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 9 października 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, dotyczące osoby zamieszkującej z ubezpieczonym we wspólnym gospodarstwie domowym, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2, oraz podpis ubezpieczonego. Pracodawca albo podmiot obowiązany do wypłaty świadczeń chorobowych, może wystąpić do organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o potwierdzenie informacji zawartych w oświadczeniu.
Wzór oświadczenia o odbywaniu kwarantanny przez domownika osoby zakażonej (plik docx 41kb)
– w przypadku objęcia przez organy inspekcji sanitarnej osoby kwarantanną z powodu narażenia na chorobę wywołaną wirusem SARS-CoV-2, izolacją albo izolacją w warunkach domowych, informację o tym umieszcza się w systemie teleinformatycznym, udostępnionym przez jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia. Decyzji organu inspekcji sanitarnej nie wydaje się. Informacja o objęciu osoby kwarantanną, izolacją albo izolacją w warunkach domowych może być przekazana tej osobie ustnie, za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym przez telefon.
Zasiłek opiekuńczy za czas kwarantanny lub izolacji
Jak wynika z nowych regulacji, od 24 października 2020 r. podstawą do wypłaty zasiłku opiekuńczego, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, 2a i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jest złożone przez ubezpieczonego oświadczenie o konieczności opieki nad dzieckiem lub członkiem rodziny, o których mowa w tych przepisach, poddanych obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych. Oświadczenie powinno zawierać oprócz podpisu osoby składającej także:
- imię i nazwisko ubezpieczonego,
- numer PESEL ubezpieczonego, jeśli go posiada,
- dane dziecka lub innego członka rodziny pod opieką, który odbywa obowiązkową kwarantannę albo izolację w warunkach domowych: imię i nazwisko, numer PESEL, jeśli go posiada,
- dzień rozpoczęcia odbywania obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych i dzień jej zakończenia,
- podpis ubezpieczonego.
Pracodawca albo podmiot obowiązany do wypłaty zasiłku opiekuńczego może wystąpić do organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o potwierdzenie informacji zawartych w oświadczeniu.
Zasiłek opiekuńczy w opisanych okolicznościach może przysługiwać z tytułu opieki nad:
– chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat;
– chorym dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji do ukończenia 18 lat;
– innym chorym członkiem rodziny.
Kwarantanna lub izolacja dziecka lub innego członka rodziny są traktowane tak jak choroba dziecka lub innego członka rodziny.
Jeżeli zasiłek opiekuńczy wypłaca pracodawca, do jego wypłaty potrzebne jest Oświadczenie o sprawowaniu opieki nad dzieckiem lub członkiem rodziny, poddanych obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych w celu uzyskania zasiłku opiekuńczego (plik docx 41kb) oraz wniosek o zasiłek opiekuńczy (Z-15A albo Z-15B).
Jeśli zasiłek opiekuńczy wypłaca ZUS, płatnik składek jak najszybciej (nie później niż w terminie 7 dni) powinien przekazać oświadczenie ubezpieczonego do ZUS. Może to zrobić za pośrednictwem portalu Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. W takim przypadku skan lub zdjęcie oświadczenia potwierdzonego za zgodność z oryginałem dołącza do zaświadczenia Z-3 / Z-3a.
Osoby prowadzące działalność pozarolniczą i osoby z nimi współpracujące składają oświadczenie w ZUS. Oświadczenie może być przekazane elektronicznie – za pośrednictwem portalu PUE ZUS. Można je złożyć przy wykorzystaniu wniosku Z-15A Wniosek o zasiłek opiekuńczy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem albo wniosku Z-15B Wniosek o zasiłek opiekuńczy z powodu sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny. Do wniosku należy dołączyć skan lub zdjęcie podpisanego oświadczenia.
- Instrukcja jak złożyć oświadczenie przez portal PUE ZUS wraz z wnioskiem Z-15A (plik doc 918kb).
- Instrukcja jak złożyć oświadczenie przez portal PUE ZUS wraz z wnioskiem Z-15B (plik doc 958kb).
Praca zdalna w administracji publicznej
Do dnia 27 grudnia 2020 r. w urzędach administracji publicznej lub jednostkach organizacyjnych wykonujących zadania o charakterze publicznym kierownicy urzędów administracji publicznej, dyrektorzy generalni urzędów lub kierujący jednostką organizacyjną polecają pracownikom wykonywanie pracy zdalnej, z wyjątkiem jednostek organizacyjnych sądów i prokuratury. Do warunków świadczenia pracy zdalnej stosuje się przepisy art. 3 ust. 3–8 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1842).
Kierownik urzędu administracji publicznej, dyrektor generalny urzędu lub kierujący jednostką organizacyjną wykonującą zadania o charakterze publicznym może wyłączyć z zakresu pracy zdalnej pracowników realizujących zadania niezbędne do zapewnienia pomocy obywatelom lub inne zadania niezbędne ze względu na przepisy prawa lub potrzeby urzędu lub jednostki, jeżeli nie jest możliwe ich wykonywanie w ramach pracy zdalnej.
Praca zdalna w okresie kwarantanny
Przebywanie przez pracownika na obowiązkowej kwarantanny nie wyklucza możliwości wykonywania przez niego pracy zdalnej, przy czym w opinii części autorów, wymagana jest tu zgoda zatrudnionego na świadczenie pracy. Mimo, iż polecenie wykonywania pracy zdalnej w myśl przepisów ustawy antykryzysowej nie wymaga aprobaty pracownika, to jednak należy zauważyć, że decyzja o skierowaniu na kwarantannę zwalnia pracownika z obowiązku świadczenia pracy na podobnych zasadach jak zwolnienie lekarskie. Z tego powodu za zasadny powinno uznawać się pogląd, iż pracodawca nie może w analizowanym przypadku jednostronnie zobowiązać pracownika do pracy, natomiast – w odróżnieniu od „typowego”, tradycyjnego zwolnienia lekarskiego – może za zgodą pracownika zlecać mu pracę zdalną.
Za realizację zadań służbowych w omawianych okolicznościach zatrudnionemu przysługuje normalne wynagrodzenie za pracę, w myśl art. 80 Kodeksu pracy.
Praca zdalna w okresie izolacji
Wśród osób zajmujących się zagadnieniami kadrowo-płacowymi istnieją wątpliwości odnośnie możliwości świadczenia pracy zdalnej w trakcie izolacji domowej. Zdania w tym temacie są podzielone. Ustawodawca w końcu to zauważył i wprowadził do porządku prawnego ustawę dopuszczającą świadczenie pracy zdalnej (za zgodą pracodawcy albo zatrudniającego) przez pracownika przebywającego na izolacji domowej.
Chodzi tu o opublikowaną w Dzienniku Ustaw pod pozycją 2157 ustawę z 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Dodała ona (z mocą od 5 grudnia 2020 r.) do ustawy antykryzysowej następujące przepisy:
„Art. 4ha. 1. W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, pracownicy i inne osoby zatrudnione, poddane obowiązkowej izolacji w warunkach domowych, mogą, za zgodą pracodawcy albo zatrudniającego, świadczyć w trybie pracy zdalnej pracę określoną w umowie i otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie. Do warunków świadczenia pracy stosuje się przepisy art. 3 ust. 3–8.
2. W przypadku świadczenia pracy w trakcie izolacji w warunkach domowych, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 92 ustawy z dnia 1974 r. – Kodeks pracy ani świadczenie pieniężne z tytułu choroby.
Art. 4hb. Za okres nieświadczenia pracy w trakcie kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo świadczenie pieniężne z tytułu choroby.”
W uzasadnieniu do omawianej ustawy wskazano, że:
Istotą zmiany wprowadzanej w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, polegającej na dodaniu art. 4ha, jest stworzenie podstawy prawnej pozwalającej pracownikowi lub innej osobie zatrudnionej, przebywającej w izolacji w warunkach domowych w związku z pozytywnym wynikiem testu na obecność wirusa SARS-CoV-2, na wykonywanie pracy zdalnej (art. 1 pkt 1). Możliwość taka została przewidziana w dodawanym, na mocy art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19, do ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, art. 4h w odniesieniu do kwarantanny.
Izolację stosuje się wobec osób, co do których wiadomo, że są zakażone wirusem SARS-CoV-2. Ma ona na celu odosobnienie osób chorych od osób zdrowych. Izolacja pozwala na obserwację oraz leczenie osób chorych. Osoby izolowane mogą pozostawać pod opieką w swoich domach, w szpitalach lub innych wyznaczonych placówkach (tzw. izolatoriach). Co istotne, izolowana osoba zakażona nie zawsze jest tzw. „osobą objawową”, co oznacza, że nie stwierdza się u niej jakichkolwiek objawów choroby zakaźnej lub przebieg choroby jest skąpoobjawowy. Jak pokazują dostępne dane, koronawirus u dużej liczby chorych przebiega bezobjawowo. Okoliczności te uzasadniają wprowadzenie możliwości wykonywania przez takie osoby pracy zdalnej, za zgodą pracodawcy, przy zachowaniu reżimu sanitarnego.
Ponadto należy zwrócić uwagę, że liczba zakażeń wirusem SARS-CoV-2 w Rzeczypospolitej Polskiej może skutkować deficytem pracowników w zakładach pracy, a przez to zagrażać utrzymaniu ciągłości ich działania. Zarówno pracodawcy prywatni, jak i podmioty publiczne, mogą stanąć przed zagrożeniem ograniczenia bądź, w najgorszym przypadku – utraty możliwości realizacji swoich zadań, z uwagi na zwiększającą się liczbę pracowników przebywających na kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych.
Mając na uwadze powyższe oraz okoliczność, iż ustawodawca uregulował omawianą kwestię w przypadku kwarantanny, proponuje się wprowadzenie analogicznego rozwiązania umożliwiającego pracownikom objętym izolacją w warunkach domowych, którzy nie przejawiają symptomów choroby COVID-19 bądź objawy tej choroby mają łagodny przebieg, wykonywanie pracy zdalnej. W przypadku pogorszenia stanu zdrowia pracownika w okresie świadczenia przez niego pracy zdalnej podczas izolacji w warunkach domowych, uzyska on prawo do wynagrodzenia chorobowego, o którym mowa w art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, albo do świadczenia pieniężnego z tytułu choroby za pozostały okres przebywania w izolacji w warunkach domowych, w trakcie którego nie świadczy pracy zdalnej.
Do wyliczania wynagrodzenia brutto za przepracowaną część miesiąca polecamy kalkulator:
? Kalkulator Online – Obliczanie kwoty pomniejszenia wynagrodzenia za okres nieobecności w pracy
Jak obliczyć kwotę pomniejszenia wynagrodzenia za okres nieobecności w pracy (wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca)?
➪ Kliknij i Sprawdź
Do rozliczania na liście płac świadczeń chorobowych i wynagrodzenia za przepracowaną część miesiąca polecamy kalkulator:
? Kalkulator Online – Wynagrodzeń – należności ze stosunku pracy
Jak rozliczyć wynagrodzenie i obliczyć netto pracownika (należności ze stosunku pracy)?
➪ Kliknij i Sprawdź
Podsumowanie – Wszystko, co trzeba wiedzieć o kwarantannie
Co to jest kwarantanna i ile trwa?
Kwarantanna to odosobnienie osoby zdrowej z powodu narażenia na zarażenie, np. po kontakcie z osobą chorą na koronawirusa. Co do zasady kwarantanna trwa 7 dni. Jednak w niektórych przypadkach okres ten jest dłuższy, np. dla osób przebywających na kwarantannie w związku z zachorowaniem współdomownika.
Przeważnie kwarantanna zaczyna się po tym, jak organ inspekcji sanitarnej skontaktuje się z osobą narażoną na zakażenie. Osoba ta zostaje wtedy poinformowana o okresie trwania kwarantanny, a jej dane zostają umieszczone w tzw. systemie EWP.
Są jednak sytuacje, gdy objęcie kwarantanną jest niezależne od inicjatywy ze strony inspekcji sanitarnej:
- kwarantanna graniczna; osoba, która przekracza granicę Rzeczypospolitej Polskiej, jest zobowiązana odbyć, po przekroczeniu tej granicy, obowiązkową kwarantannę. Trwa ona 10 lub 14 dni od dnia następującego po przekroczeniu tej granicy;
- kwarantanna nakładana „automatycznie” w systemie EWP w dniu otrzymania skierowania na test – trwa do chwili uzyskania wyniku ujemnego, ale nie dłużej niż 7 dni. Nie dotyczy to osób wykonujących zawody medyczne. Jeśli dzień po zakończonej kwarantannie otrzymasz informację o pozytywnym wyniku testu, rozpoczniesz izolację;
- kwarantanna, której podlega osoba prowadząca wspólne gospodarstwo domowe lub mieszkająca z osobą, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2. Kwarantanna ta trwa przez cały okres izolacji domownika, u którego stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2, plus 7 dni po zakończeniu przez niego tej izolacji.
WAŻNE:
Jeśli mieszkasz z osobą izolowaną, musisz poddać się rzeczywistej kwarantannie już od momentu uzyskania przez współmieszkańca dodatniego wyniku testu, zanim organy powiatowej inspekcji sanitarnej, w ramach dochodzenia epidemicznego, zadzwonią do ciebie i wprowadzą twoje dane do systemu.
Jednocześnie wprowadzono również podstawę prawną, dzięki której uzyskasz w takiej sytuacji wynagrodzenie albo zasiłek za ten okres.
Od kiedy zaczyna się kwarantanna?
Kwarantanna osoby skierowanej na badanie z zasady trwa 7 dni od dnia wystawienia skierowania przez lekarza do czasu uzyskania wyniku ujemnego.
Kto podlega kwarantannie?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami obowiązkowej kwarantannie podlegasz, jeśli:
- masz skierowanie na test w kierunku wirusa SARS-CoV-2– kwarantanna jest nakładana automatycznie i trwa od dnia, w którym wystawiono ci skierowanie na test, do chwili uzyskania ujemnego wyniku testu, który automatycznie zwalnia z odbywania obowiązkowej kwarantanny (kwarantanna kończy się najpóźniej po 7 dniach, które liczone są od dnia po dniu otrzymaniu skierowania),
- miałeś(-aś)bliski kontakt z osobą zakażoną np. w pracy, szkole – przez 7 dni, licząc od dnia następującego po kontakcie,
- mieszkasz z osobą zakażoną (izolowaną) – od dnia uzyskania pozytywnego wyniku testu przez osobę zakażoną (poddaną izolacji) do 7 dni po zakończeniu izolacji osoby zakażonej,
- wracasz z zagranicy.
Kogo kwarantanna nie obejmuje?
Obowiązkowej kwarantannie nie podlegają:
- osoby, które mieszkają z osobą na kwarantannie,
- osoby w pełni zaszczepione przeciwko COVID-19,
- ozdrowieńcy, czyli osoby, które chorowały na COVID-19, nie później niż 6 miesięcy od dnia uzyskania pozytywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2.
Co jeśli mam negatywny wynik testu, a jestem na kwarantannie?
Jeśli twoja kwarantanna została nałożona ze względu na skierowanie na test lub przekroczenie granicy, a wynik twojego badania jest negatywny, oznacza to, że nie masz koronawirusa i nie musisz przebywać już na kwarantannie. Zachowaj jednak dotychczasowe środki ostrożności i higieny.
Jeśli objęto cię kwarantanną ze względu na kontakt z osobą zarażoną bądź z innych powodów – nawet negatywny wynik testu nie zwalnia cię z niej.
Pamiętaj! Jeśli mieszkasz z osobą zakażoną – wówczas obowiązuje cię kwarantanna, która trwa przez cały okres izolacji osoby zakażonej plus 7 dni od dnia zakończenia tej izolacji. W tym przypadku nie możesz wychodzić z domu.
Kwarantanna – i co dalej?
Masz kwarantannę i zastanawiasz się, co teraz musisz zrobić? Po pierwsze, postępuj odpowiedzialnie i bezwzględnie pozostań w domu. Zrób to nawet wtedy, gdy jeszcze nie masz formalnej informacji o objęciu kwarantanną i dobrze się czujesz.
Zasady obowiązujące podczas kwarantanny:
- nie opuszczaj miejsca zamieszkania, zakaz obejmuje też spacery z psem, wyjścia do sklepu czy do lekarza,
- w przypadku występowania objawów choroby (złe samopoczucie, gorączka, kaszel, duszności), należy koniecznie zgłosić to do lekarza pierwszego kontaktu,
- postępuj zgodnie ze wskazówkami lekarza, sanepidu oraz innych służb,
- współpracuj ze służbami, w tym z sanepidem i policją w zakresie kontroli przebywania w miejscu zamieszkania podczas trwania kwarantanny,
- zainstaluj aplikację Kwarantanna domowa (do pobrania na stronie: aplikacja Kwarantanna domowa).
Skąd informacja o objęciu kwarantanną?
Informacja o objęciu kwarantanną zostanie zarejestrowana w systemie informatycznym Centrum e-Zdrowia (system EWP). Dostęp do tego systemu ma m. in Policja i Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Status związany z kwarantanną, możesz sprawdzić poprzez Internetowe Konto Pacjenta (IKE) – Logowanie.
Państwowa Inspekcja Sanitarna nie wydaje decyzji związanych z objęciem kwarantanną. Nałożenie kwarantanny przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej jest dokumentowane wpisem w systemie EWP.
Kwarantanna a świadczenia pieniężne
Informacja o kwarantannie w systemie EWP jest dostępna również dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który udostępnia je pracodawcom na profilu PUE ZUS. Podstawą wypłaty świadczenia z tytułu choroby (wynagrodzenia za czas choroby lub zasiłku chorobowego) za okres nieobecności w pracy z powodu obowiązkowej kwarantanny jest informacja w systemie.
Osoba skierowana na kwarantannę przez Państwową Inspekcję Sanitarną ma prawo do świadczenia chorobowego (wynagrodzenia za czas choroby albo zasiłku chorobowego). Dotyczy to osób objętych ubezpieczeniem chorobowym, np. w związku z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia czy prowadzeniem działalności gospodarczej.
Podstawą wypłaty świadczeń chorobowych przez pracodawcę lub ZUS za okres nieobecności w pracy z powodu obowiązkowej kwarantanny jest informacja z systemu EWP.
Ubezpieczony poddany kwarantannie w związku z zakażeniem koronawirusem osoby, z którą wspólnie zamieszkuje lub prowadzi wspólne gospodarstwo domowe (pozytywny wynik testu), z którym nie skontaktowała się Państwowa Inspekcja Sanitarna powinien do wypłaty tych świadczeń złożyć oświadczenie o konieczności odbycia kwarantanny.
Ubezpieczony, który ubiega się o zasiłek opiekuńczy w związku z opieką nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny przebywającym na kwarantannie lub objętym izolacją w warunkach domowych, powinien złożyć oświadczenie o konieczności sprawowania tej opieki.
Podmiot, który wypłaca świadczenia z tytułu choroby lub sprawowania opieki (pracodawca lub ZUS) może wystąpić do organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o potwierdzenie informacji zawartych w oświadczeniach.
Więcej szczegółowych informacji znajdziesz na stronie ZUS.
Wsparcie w czasie kwarantanny
Jeśli podczas kwarantanny potrzebujesz pomocy, np. w robieniu zakupów, możesz skontaktować się w lokalnym ośrodkiem pomocy społecznej. Listę placówek znajdziesz na stronie: Pomoc w czasie kwarantanny
Jeśli potrzebujesz wsparcia psychologicznego, zajrzyj na stronę: Pomoc psychologiczna
Konsekwencje nieprzestrzegania kwarantanny
Kontrolę realizacji obowiązkowej kwarantanny w warunkach domowych sprawują organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Policja, Straż Graniczna, Żandarmeria Wojskowa lub Wojska Obrony Terytorialnej. Przepisy prawa przewidują możliwość nałożenia kary finansowej do 30 tys. zł na osoby, które nie przestrzegają kwarantanny. Decyzja co do konkretnej wysokości kary jest zawsze indywidualna.
Samoizolacja – pracownik nie może się na nią decydować bez uzgodnień z pracodawcą
Pracownicy, mimo rosnącej liczby zakażeń COVID-19, nie mogą sami podejmować decyzji o samoizolacji. Jak potwierdzają wyjaśnienia resortu pracy, zatrudnieni, którzy obawiają się o zdrowie swoje i innych osób, powinni w pierwszej kolejności skontaktować się ze stacją sanitarno-epidemiologiczną, która podejmie decyzję o dalszym postępowaniu, np. o skierowaniu na kwarantannę. Jeśli powiatowy inspektor sanitarny nie zadecyduje o odosobnieniu (kwarantannie lub izolacji), wówczas pracownik powinien skontaktować się z pracodawcą i ustalić dalsze postępowanie. W takiej sytuacji pracownik może po porozumieniu z pracodawcą, np. wykorzystać urlop wypoczynkowy lub urlop bezpłatny albo pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie pracy zdalnej.
Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii w piśmie z 28 października 2020 r. (nr pisma DPR-I.058.47.2020.MP) wskazało, że:
„Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 5 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są zdarzenia i okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie się pracownika do pracy i jej świadczenie, a także inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy.
Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia. Natomiast w razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy. Jeżeli przepisy prawa pracy obowiązujące u danego pracodawcy nie określają sposobu zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności pracownika w pracy, zawiadomienia tego pracownik dokonuje osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.
Niedotrzymanie 2-dniowego terminu na zawiadomienie o nieobecności w pracy może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika tego obowiązku, zwłaszcza jego obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników albo innym zdarzeniem losowym.
Natomiast dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są m.in.: zaświadczenie lekarskie zawierające informację o okresie czasowej niezdolności do pracy (jeżeli z powodu choroby pracownik jest niezdolny do świadczenia pracy) oraz decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych – w razie odosobnienia (tj. kwarantanny albo izolacji) pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami. Za czas takich nieobecności w pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe i następnie zasiłek chorobowy.
W przypadku innych przyczyn uniemożliwiających wykonywanie pracy wskazanych przez pracownika, ale niewynikających z przepisów prawa pracy, to pracodawca zdecyduje, czy i na jakiej podstawie uzna je za usprawiedliwiające nieobecność w pracy. Taka nieobecność w pracy może zostać uznana za płatną lub niepłatną.
Pracownicy, którzy obawiają się o zdrowie swoje i innych osób, powinni w pierwszej kolejności skontaktować się ze stacją sanitarno-epidemiologiczną, która podejmie decyzję o dalszym postępowaniu, np. skierowaniu pracownika na kwarantannę. Jeśli powiatowy inspektor sanitarny nie podejmie decyzji o odosobnieniu (kwarantannie lub izolacji), wówczas pracownik powinien skontaktować się z pracodawcą i ustalić dalsze postępowanie. W takiej sytuacji pracownik może po porozumieniu z pracodawcą, np. wykorzystać urlop wypoczynkowy lub urlop bezpłatny albo pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie pracy zdalnej.”
Źródło: gov.pl, ZUS, www.sejm.gov.pl